Definicja
Dysleksja rozwojowa jest specyficzn膮 trudno艣ci膮 w uczeniu si臋 czytania i pisania, obserwowan膮 od pocz膮tku nauki szkolnej, a nawet od pocz膮tku opanowywania tych umiej臋tno艣ci, ju偶 w wieku przedszkolnym.
Charakteryzuje si臋:
• Trudno艣ciami w dekodowaniu pojedynczych s艂ów, które s膮 niewspó艂mierne do wieku 偶ycia oraz poziomu innych zdolno艣ci poznawczych i umiej臋tno艣ci szkolnych;
i nie s膮 wynikiem ogólnego zaburzenia rozwoju, ani zaburze艅 sensorycznych.
• Ró偶norodnymi trudno艣ciami w odniesieniu do ró偶nych form komunikacji j臋zykowej, w tym: w opanowaniu czynno艣ci pisania; poprawnej pisowni.
Warunkiem zdiagnozowania dysleksji jest stwierdzenie prawid艂owego rozwoju intelektualnego ucznia oraz wyst臋powania wybiórczych zaburze艅 niektórych funkcji poznawczych jak:
• deficyty j臋zykowe, a w tym zaburzenia przetwarzania fonologicznego;
• zaburzenia percepcji wzrokowej (analizy i syntezy wzrokowej);
• zaburzenia sprawno艣ci motorycznej;
• zaburzenia procesu mowy;
• zaburzenia integracji percepcyjno-motorycznej.
Powr贸t