Wskazówki dla nauczycieli różnych przedmiotów dotyczące dostosowania wymagań edukacyjnych do ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych

Uczeń, u którego stwierdzono dysleksję, dysortografię, dysgrafię może mieć trudności w nauce RÓŻNYCH przedmiotów. Przyczyny tych trudności wynikają między innymi z:

  • zaburzeÅ„ percepcji sÅ‚uchowej – obniżenie zdolnoÅ›ci do przyswajania wiedzy drogÄ… sÅ‚uchowÄ…, trudnoÅ›ci w analizie i syntezie mowy, sÅ‚abej koncentracji sÅ‚uchowej, sÅ‚abej uwagi sÅ‚uchowej, sÅ‚abej pamiÄ™ci sÅ‚uchowej;
  • zaburzeÅ„ percepcji wzrokowej i wzrokowo-przestrzennej – sÅ‚aba pamięć wzrokowa, sÅ‚aba koncentracja uwagi wzrokowej: trudnoÅ›ci w zapamiÄ™taniu i odtwarzaniu ksztaÅ‚tów graficznych – liter, cyfr, symboli), trudnoÅ›ci w orientacji w schemacie ciaÅ‚a oraz w orientacji przestrzennej, w rozpoznawaniu figur, bryÅ‚,  w zapamiÄ™taniu obrazów wzrokowych wyrazów, orientacji na mapie, itp.;
  •  sÅ‚abej koordynacji sÅ‚uchowo-wzrokowo-ruchowej, niskiej sprawnoÅ›ci manualnej.

1.      Posadzić ucznia w Å‚awce blisko tablicy, by móc obserwować, czy prawidÅ‚owo przepisuje z tablicy, w razie potrzeby zwrócić uwagÄ™ na błędy i pomóc w ich poprawie, gdyż może on mieć trudnoÅ›ci z poprawnym przepisywaniem z tablicy.

 

2.      UwzglÄ™dnić trudnoÅ›ci w opanowaniu materiaÅ‚u pamiÄ™ciowego:

·         naukÄ™ wierszy, wzorów, definicji, dat, itp. rozÅ‚ożyć w czasie;

·         opanowanie umiejÄ™tnoÅ›ci liczenia w pamiÄ™ci (rachunek pamiÄ™ciowy) rozÅ‚ożyć w czasie i czÄ™sto utrwalać;

·         nie dyskwalifikować prac pisemnych z matematyki, fizyki, chemii za błędy rachunkowe, jeÅ›li tok rozumowania jest prawidÅ‚owy.

 

3.      Nie wyrywać ucznia do natychmiastowej odpowiedzi (dać mu krótki czas na zastanowienie siÄ™),gdyż może on mieć trudnoÅ›ci z szybkim przypomnieniem sobie dat, nazw, reguÅ‚, definicji, wzorów, tekstu wiersza, nazw przypadków, nazw części mowy i zdania, nazw miesiÄ™cy a także słówek i zwrotów z jÄ™zyka obcego.

4.      UwzglÄ™dniać trudnoÅ›ci niektórych uczniów w poprawnym zapisie liczb tj. przestawianie niektórych cyfr, np. 12 i 21, opuszczanie cyfr, np. 1001 i 101, mylenie cyfry 3 i E, nieprawidÅ‚owe podpisywanie cyfr w trakcie wykonywania pisemnych dziaÅ‚aÅ„ matematycznych.

 

5.      UwzglÄ™dniać trudnoÅ›ci ucznia w czytaniu:

·         w trakcie rozwiÄ…zywania zadaÅ„ tekstowych z matematyki, fizyki, chemii, sprawdzić, czy uczeÅ„ zdążyÅ‚ przeczytać tekst zadania i czy prawidÅ‚owo zrozumiaÅ‚ treść (sÅ‚aba technika czÄ™sto utrudnia rozumienie tekstu);

·         w trakcie sprawdzianów należy zwiÄ™kszyć ilość czasu potrzebnego na rozwiÄ…zanie zadania lub dać uczniowi wczeÅ›niej do rozwiÄ…zania w domu zadania o podobnej treÅ›ci;

·         w trakcie samodzielnej pracy sprawdzić, czy uczeÅ„ prawidÅ‚owo przeczytaÅ‚ i zrozumiaÅ‚ instrukcjÄ™;

·         nie wymagać, by uczeÅ„ czytaÅ‚ gÅ‚oÅ›no przy caÅ‚ej klasie;

·         czytanie lektur szkolnych lub innych opracowaÅ‚ rozÅ‚ożyć w czasie;

·         pozwoli? na korzystanie z książek, do których dołączone sÄ… taÅ›my z nagraniem tekstów.

 

6.      Nie obniżać ocen z prac pisemnych za niski poziom graficzny pisma:

·         w razie niemożliwoÅ›ci odczytania fragmentów pracy odpytać ucznia ustnie;

·         pozwolić uczniowi pisać w zeszycie drukiem (bez łączenia liter) a obszerniejsze prace domowe na komputerze;

·         nie zalecać przepisywania zeszytu w przypadku nieczytelnych notatek bÄ…dź wówczas, gdy zeszyt sprawia wrażenie niestarannego.

 

7.      Nie obniżać ocen za błędy ortograficzne z różnych przedmiotów nauczania, jednak starać siÄ™, by uczeÅ„ opanowaÅ‚ poprawnÄ… pisowniÄ™ podstawowych pojęć z każdego przedmiotu poprzez podanie uczniom z każdego przedmiotu wykazu najważniejszych pojęć, których pisowniÄ™ powinni opanować.

 

8.      Mobilizowanie ucznia do pracy, nie posÄ…dzanie ucznia o lenistwo, jeÅ›li praca nad poprawnoÅ›ciÄ… zapisu trwa dÅ‚ugo.

 

9.      Z jÄ™zyka polskiego zróżnicować ocenÄ™ za prace pisemne tak, by błędy ortograficzne nie dyskwalifikowaÅ‚y caÅ‚oÅ›ci pracy. Poprawność ortograficznÄ… oceniać jakoÅ›ciowo. Ustalić sposób poprawy błędów, czuwać nad wnikliwÄ… poprawÄ… błędów ortograficznych przez ucznia. Oceniać poprawność i sposób wykonania poprawy.

10.  Dać uczniowi czas na przygotowanie siÄ™ do pisania dyktanda poprzez podanie mu do opracowania trudniejszych wyrazów, a nawet wybranych zdaÅ„, które wystÄ…piÄ… w dyktandzie. W razie dużych trudnoÅ›ci można dać uczniowi tekst dyktanda z lukami, w które uczeÅ„ wpisuje brakujÄ…ce i wczeÅ›niej dokÅ‚adnie opracowane wyrazy. Zadbać, by uczeÅ„ po zapisaniu dyktanda opracowaÅ‚ caÅ‚y tekst samodzielnie. Stosować należy dużo ćwiczeÅ„ w przepisywaniu i pisaniu z pamiÄ™ci wzrokowej.

 

11.  UwzglÄ™dniać trudnoÅ›ci niektórych uczniów dotyczÄ…ce rozumienia i werbalizacji stosunków przestrzennych i czasowych, które mogÄ… przejawiać siÄ™ na lekcjach:

·         geometrii – różnicowanie, przeksztaÅ‚canie figur i bryÅ‚ geometrycznych, stosowanie wzorów, obliczanie pól powierzchni i objÄ™toÅ›ci, itp.;

·         geografii – okreÅ›lanie kierunków przestrzennych, orientacja na mapie;

·         wychowania fizycznego – reagowanie na komendy typu „w prawo zwrot’, „w lewo zwrot”, itp.;

·         jÄ™zyka polskiego – trudnoÅ›ci w ustnym i pisemnym redagowaniu opisów, opowiadaÅ„, przebiegu akcji, ustalaniu kolejnoÅ›ci zdarzeÅ„;

·         historii – trudnoÅ›ci jak w jÄ™zyku polskim.

 

12.  Tak organizować pracÄ™ ucznia w trakcie lekcji, by w momencie obniżenia jego koncentracji uwagi mobilizować ucznia do aktywnoÅ›ci, gdyż skÅ‚onność do dekoncentracji jest charakterystyczna dla wielu uczniów z dysleksjÄ…. Nie zawstydzać ucznia uwagami w stylu „znowu myÅ›lisz o niebieskich migdaÅ‚ach”, „powtórz co przed chwilÄ… powiedziaÅ‚am”, itp.

 

13.  Zróżnicować formy sprawdzania wiadomoÅ›ci i umiejÄ™tnoÅ›ci uczniów tak, by ograniczyć ocenianie tylko na podstawie pisemnych odpowiedzi ucznia. Odpytywać z Å‚awki, czÄ™sto oceniać prace domowe.

 

14.  UwzglÄ™dniać trudnoÅ›ci ucznia w nauce jÄ™zyków obcych : w mówieniu, czytaniu, pisaniu, zapamiÄ™tywaniu słówek i zwrotów.

 

15.  Stwarzać możliwość czÄ™stego powtarzania i utrwalania wiadomoÅ›ci i umiejÄ™tnoÅ›ci.

 

Opracowanie:

Anna Kuranda-Korczyńska

ŹródÅ‚o: „HejnaÅ‚ OÅ›wiatowy” Nr 5 z 2011r.


Powrót